Lokalizacja: GPS: ?, kwatera: B-15, rząd: 8, miejsce: 7.
Najstarszy pochowek: 6-VII-1930 r., Puliński Stanisław
Materiał wykonania: żelazo, piaskowiec.
Stan obecny: Grób czysty i posprzątany (najprawdopodobniej przez służby cmentarne). Nie wygląda jednak na to, by był często odwiedzany. Lewy łańcuch zerwany, ale zachowany w całości ? przymocowany jeszcze drugim swym końcem do pomnika u wezgłowia mogiły. Lewy słupek rozłupany. Uszkodzenie powstało zapewne w tym samym czasie, co zerwanie łańcucha. Całkiem spory, oderwany fragment, cały czas leży obok.
Uwagi: Na uwagę zasługują sama inskrypcja. Otóż liternictwo jest niedbałe, litery są krzywe i nierówne. Symbol kadetów wyrzeźbiony nieudolnie. Wszystko to stoi w opozycji do reszty pomnika. Monument ów, w kształcie stylizowanej skały z krzyżem i kiełkującym ze szczeliny kwiatem, wykonano estetycznie i profesjonalnie. Wydaje się więc, że napisy kuł niedoświadczony (początkujący?) kamieniarz zatrudniony w zakładzie Taniewicza. Forsujemy taką teorię. bo aż nie chce się wierzyć, by sam właściciel w tak nieudolny sposób posługiwał się młotkiem i meclem.
Kolejną rzeczą jest rozbieżność w dacie śmierci. Na grobie jest rok 1930, a w papierach kancelaryjnych 1931. W kontekście niedbałości kującego napisy można założyć, że to właśnie on się pomylił. Trzymając się jednak ogólnej zasady, jako datę pochówku podajemy jednak tę wykutą na pomniku.
